Ivo Lipanović istaknuti je hrvatski dirigent. Dirigovanje je studirao na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi Igora Gjadrova, te kod Lovre pl. Matačića. Dirigentsku karijeru započinje 1986. godine osvajanjem prve nagrade na takmičenju mladih dirigenata u Zagrebu, a potom i angažmanom u Operi Hrvatskog narodnog kazališta u Splitu od 1992. do 1998. godine. Osim Opere, maestro Lipanović u Splitu djeluje i kao umjetnički direktor festivala Splitsko ljeto, te vrlo često diriguje na brojnim koncertima, baletima i opernim izvedbama uz orkestre kao što su orkestar Opere HNK Zagreb, Opere HNK Ivana pl. Zajca u Rijeci, Zagrebačka filharmonija, Simfonijskim orkestar HRT-a, Dubrovački simfonijski orkestar, te Varaždinski komorni orkestar.

Od 1995. aktivno nastupa kao dirigent i van granica Hrvatske. Tu se ističu nastupi u Seoulu (Verdijev Don Carlos), Državnoj operi u Ankari (Orfova Carmina burana, Bizetova Carmen i dr), u Cagliariju, u Nici (Evgenij Onjegin Čajkovskog), u Njemačkoj operi u Berlinu (Orfova Carmina burana, Verdijev Falsta ), u Bresciji (Puccinijeva Madame Butterfly), te nastupi sa Simfonijskim orkestrom Beneventa, MDR simfonijskim orkestrom iz Leipziga, Slovenskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom Slovenske radio televizije, te Sarajevskom filharmonijom. Sarađivao je sa mnogim istaknutim umjetnicima poput pijaniste Alda Ciccolinija (1996. godine u Veroni), sopranistice Barbare Hendricks, te opernih zvijezda Denyce Graves, José Carrerasa i Inve Mule, s kojima je nastupio na koncertima Zagrebačke lharmonije. U martu 2000. godine dirigira premijerom Evgenija Onjegina u Opera de Nice sa velikim opernim zvijezdama Barbarom Hendricks, Vladimirom Chernovim, Zoranom Todorovichem i Matti Salminenom, dok nakon uspješnog debuta u oktobru 1999. u Deutsche

Oper u Berlinu s Orfovom Carminom buranom, biva ponovno angažiran, te s velikim uspjehom, na dan Verdijeve smrti, 27. januara 2001. godine, diriguje svečanom predstavom Falstaffa u toj poznatoj opernoj kući. U periodu od 2001. do 2003. djelovao je kao muzički rukovodilac Državne opere u Ankari i festivala u Aspendosu. Dobitnik je nagrade „Milka Trnina“ Hrvatskog društva glazbenih umjetnika za 2003. godinu.

Među značajna umjetnička postignuća spadaju i nastupi u Bresci 2004. gdje diriguje operom Madama Butterfly u povodu 100-te obljetnice konačne verzije te Puccinijeve partiture s ansamblima veronske Arene, a u Teatro Filarmonico u Veroni, 2005. godine postavlja novu produkciju Verdijeve Traviate. Godine 2009. u Teatro Vittorio Emanuelle u Messini diriguje premijernom izvedbom Bizetove Carmen, a u Rijeci praizvodi novu domaću operu Alfija Kabilja Casanova u Istri. U julu 2010. premijerno diriguje simfonijskim koncertima i operama Cavalleria rusticana i Pagliacci na festivalu Luglio musicale Trapanese na Siciliji, da bi slijedeće godine dirigovao premijerom Puccinijeve Tosce. Za Muzički Bienale Zagreb, praizvodi operu Maršal hrvatskog kompozitora Silvija Foretića.

Zajedno sa Invom Mulom i Zagrebačkom filharmonijom snimio je i CD Il bel sogno sa arijama Gounoda, Masseneta, Puccinija i Verdija za Virgin records. Djeluje kao docent i stalni gost-dirigent u Teatro Lirico Sperimentale u Spoletu. U posljednje vrijeme često nastupa u hrvatskim opernim kućama, te u Operi Narodnog pozorišta u Sarajevu, dirigujući brojne operne premijere.